لقاح آزمایشگاهی اووسیت های گوسفند در حضور آمونیوم و اثرات آن بر روی بیان ژن bcl-2

دست یابی به سیستم کشت پیشرفته برای فولیکول های پری آنترال در فناوری زیستی مربوط به تولید تعداد بالای اووسیت و ایجاد جنین آزمایشگاهی و انتقال آن بسیار مهم است. استفاده از سیستم هم کشتی مدت ها است که با هدف بهبود کیفی رویان پستانداران، شبیه سازی محیط داخلی بدن در آزمایشگاه، افزایش بقاء رویان و حمایت محیط های کشت، کاهش استرس های محیطی و متابولیسمی محیط های کشت به کار رفته است. تاثیراضافه کردن غلظت های مختلف آمونیوم در دو مرحله لقاح و تکوین آزمایشگاهی رویان گوسفند نژاد قزل و بررسی بیان ژن bcl-2 در رویان های تولید شده که از ژن های دخیل در آپوپتوز می باشد، از اهداف خاص این پژوهش می باشد. در این مطالعه اثرات غلظت های مختلف آمونیوم کلراید در محیط کشت در طول لقاح آزمایشگاهی (ivf) و کشت (ivc) و بیان ژن bcl-2 در رویان های گوسفند، در گروه های کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. تخمدان های گوسفندان نژاد قزل از کشتارگاه به آزمایشگاه دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز انتقال یافت. کمپلکس اووسیت – کومولوس جمع آوری شده در شرایط آزمایشگاهی، دمای 39 درجه سانتی گراد، حداکثر رطوبت و دی اکسید کربن 6% در قطره های محیط بلوغ اووسیت به مدت 24 ساعت انکوبه شدند. آمونیوم کلراید در غلظت های صفر µm ، 29 µm،88 µm،132 µm و 176 µm به محیط های کشت اضافه گردید. در بررسی لقاح آزمایشگاهی(ivf) کاهش معنی داری ( p=0/009 ) بین گروه ها مشاهده گردید. و از لحاظ رشد و تداوم سلولی نیز اختلاف آماری بین گروه ها معنی دار بود( p=0/02 ) . رابطه معنی داری بین بیان ژن bcl-2 و غلظت های مختلف آمونیوم بدست نیامد. این نتایج نشان می دهد که اثرات آمونیاک در لقاح و توسعه جنینی پیش از لانه گزینی در گوسفند به غلظت آمونیوم و مرحله زمانی آن بستگی دارد. علاوه بر این حضور آمونیوم در محیط کشت، اثر منفی بر رشد و نمو جنین دارد و اثر منفی آن در لقاح آزمایشگاهی بیشتر از کشت جنین می باشد.